Flux
Dit kolossale gebouw vormt de beëindiging van de groene loper. Dit is de autovrije groene zone waaraan alle faculteiten gelegen zijn, naar ontwerp van MTD Landschapsarchitecten. Gebouw Flux biedt ruimte aan de faculteiten Technische Natuurkunde en Electrical Engineering. Twee volumes van ongelijke hoogte grijpen in en over elkaar heen. Het ontmoetingspunt vormt de entree. De hoge verspringende vide daarachter wordt in de gevel zichtbaar gemaakt door het wegsnijden van het doorlopende gevelpatroon. Ook in de achtergevel is de vide in de gevel zichbaar gemaakt en breekt de schaal van deze enorme gevelwand. In de hoge vide kronkelt een opvallende, sculpturale trap naar de verdiepingen. De trap is wel het meest spannende element in het interieur. Hij nodigt daadwerkelijk uit tot gebruik ten koste van de lift. Eenmaal op de trap verandert het perspectief van de vide voortdurend. Daardoor wordt nog eens benadrukt dat er wel erg veel gebeurt in deze ruimte. Overigens blijkt pas bij direct opvallend zonlicht dat de trap niet zwart is maar diep donkerpaars. Er zijn gelukkig ook plekken in het gebouw waar het beeld veel rustiger is, zoals hier onder het glazen dak.
Via de vide achter de transparante zijgevel hebben de rustige werkplekken een wijds uitzicht over stad.
Architecten: Architectuurstudio HH, ontwerp Herman Hertzberger en Laurens Jan ten Kate
Dit kolossale gebouw vormt de beëindiging van de groene loper. Dit is de autovrije groene zone waaraan alle faculteiten gelegen zijn, naar ontwerp van MTD Landschapsarchitecten. Gebouw Flux biedt ruimte aan de faculteiten Technische Natuurkunde en Electrical Engineering. Twee volumes van ongelijke hoogte grijpen in en over elkaar heen. Het ontmoetingspunt vormt de entree. De hoge verspringende vide daarachter wordt in de gevel zichtbaar gemaakt door het wegsnijden van het doorlopende gevelpatroon. Ook in de achtergevel is de vide in de gevel zichbaar gemaakt en breekt de schaal van deze enorme gevelwand. In de hoge vide kronkelt een opvallende, sculpturale trap naar de verdiepingen. De trap is wel het meest spannende element in het interieur. Hij nodigt daadwerkelijk uit tot gebruik ten koste van de lift. Eenmaal op de trap verandert het perspectief van de vide voortdurend. Daardoor wordt nog eens benadrukt dat er wel erg veel gebeurt in deze ruimte. Overigens blijkt pas bij direct opvallend zonlicht dat de trap niet zwart is maar diep donkerpaars. Er zijn gelukkig ook plekken in het gebouw waar het beeld veel rustiger is, zoals hier onder het glazen dak.
Via de vide achter de transparante zijgevel hebben de rustige werkplekken een wijds uitzicht over stad.
Architecten: Architectuurstudio HH, ontwerp Herman Hertzberger en Laurens Jan ten Kate
Project partners
Related projects
No results found
Did your company worked on this project? Go to the Public page and list yourself as a project partner to access your company only page
Which project partner should receive your project listing request?
Document generator
Thank you for using the document generator again! Click the button to start a free trial period of 5 documents.
Document generator
Your trial period has been expired. Please contact info@galleo.co.
Click the +Favorite button to add this project to your personal favorites