Museumpark Parking

De gemeente Rotterdam zocht naar een ontwerp dat de parkeerproblematiek in het Museumpark op kon lossen, en dat past in het culturele hart van de stad grenzend aan het Natuurhistorisch Museum, de Kunsthal en museum Boijmans van Beuningen. Paul de Ruiter Architects bedacht een ondergrondse parkeergarage die plek biedt aan ruim 1.150 auto's en tegelijkertijd functioneert als waterberging met een capaciteit van 10.000 m3. Ook gaven zij het bovenliggende terrein dat de musea verbindt met het Erasmus MC een make-over.

Parkeren onder de grond

De 1.150 parkeerplekken verdeelden we over drie ondergrondse lagen. Je rijdt de parkeergarage binnen op niveau -2 van waar je vervolgens kunt doorrijden naar -1 en -3. Veiligheid en beleving van de parkeerruimte was ons belangrijkste uitgangspunt. Met de voetganger in gedachte ontwierpen de architecten een heldere en overzichtelijke routing en brachten ze vides aan beide zijden van de ondergrondse ruimte aan voor de inval van natuurlijk daglicht.

De opvang van overtollig water

Onder de inrit van de parkeergarage is een bassin gerealiseerd van 60 bij 35 meter om bij hevige regenval een deel van het overtollige water in het centrum van de stad op te vangen. Zodra het rioolstelsel dreigt over te lopen wordt de schuif van de ondergrondse waterberging opengezet. Binnen een half uur loopt de waterberging vol met zo’n 10 miljoen liter water. Het rioolstelsel wordt hiermee voor een kwart ontlast.

Het Paviljoen als verbinding tussen onder- en bovengronds

Het transparante Museumpark Paviljoen vormt een belangrijk voetgangersknooppunt van verkeersstromen op verschillende niveaus. Het paviljoen overbrugt de verbinding tussen de 4,5 meter hoger gelegen backbone van het Erasmus MC, de traverse en de uitgang van de Museumpark parkeergarage. Vanuit het Museumpark gezien is het glazen paviljoen het sluitstuk van de transparante traverse. Ook ontwierpen we de brug die het paviljoen verbindt met het Erasmus MC en het Museumpark.