NEMO

In 1990 ontwierp Renzo Piano de markante vormen van NEMO. De architect had een duidelijke visie voor de kopergroene verschijning die hoog boven het Amsterdamse Oosterdok uitsteekt.

“Amsterdam is een eendimensionale stad” schreef architect Renzo Piano in zijn aantekeningen bij het ontwerp van NEMO. Hij miste in de hoofdstad een 'piazza' met uitzicht over de stad, zoals de meeste wereldsteden wel hebben. Met de komst van het NEMO gebouw en het markante dakplein op de bovenste verdieping is ook dat piazza er gekomen.

Op de tunnel

De Italiaanse stond voor een grote uitdaging met de bouw van NEMO: het gebouw moest bovenop een tunnel komen. De kromming van de tunnel als fundering leidde tot de gekromde vorm van het gebouw zelf. In een soort mathematische, spiegelende tegenbeweging van het neerwaartse verkeer dat de tunnelbuis ingaat, ontwierp de architect een gebouw dat uit het water lijkt op te rijzen.

Binnenkant: alle aandacht voor wetenschap en technologie

Hoe indrukwekkend het aanzicht en het uitzicht ook is van NEMO, binnenin het gebouw draait het om de tentoonstellingen en het zelf beleven van wetenschappelijke kennis. En dat verdient alle aandacht. De architect heeft dan ook voor gekozen voor een ontwerp met minimale afleiding. Het trappenhuis maakt een optimale oriëntatie mogelijk, de wanden zijn neutraal grijs en er zijn zo min mogelijk ramen om de concentratie bij de expositie te houden. Renzo Piano noemde dit concept de 'noble factory', als tegenhanger van het speelse exterieur.

Natuur op het dak

Sinds de zomer van 2013 heeft NEMO een groen dak. Op de ruim 1000 m2 van het bovendak groeien 14 soorten sedum (vetplantjes) en 25 soorten kruiden. In totaal zijn het 17.500 plantjes. Het groen dak draagt bij aan de natuur in Amsterdam. En een groen dak isoleert goed, wat leidt tot minder energieverbruik.