Studentenflat Carel Weeber

Alleen al vanwege het kleurgebruik (nu wel vervaagd) was dit opmerkelijke gebouw een welkome impuls voor de saaie buurt. De verticale opbouw laat een klassieke ordening zien: vrijstaande kolommen met toegangsruimte, de woonverdiepingen als een enorme architraaf erboven en de glazen kap als een afsluitend geheel. Vijf identieke woonblokken, die verwijzen naar het type van de stadsvilla, zijn in het gebouw opgenomen. De trappenhuizen tussen de kolommen leiden naar een gemeenschappelijk dakterras waarvan de glazen overkapping het gebouw een luchtig accent geeft. Vergeleken met andere gebouwen van deze architect, zoals de Peperclip in Rotterdam en de al weer gesloopte Zwarte Madonna in Den Haag, is dit een veel vrolijker en ontspannen project.

De paalkoppen die nog boven het maaiveld uitsteken, zijn een verwijzing naar de palen die daar jarenlang 'verticaal waren opgeslagen'. Of wel: voor een ander plan alvast zonder de vereiste vergunningen in de grond geheid.